Lutowanie jest często stosowane do łączenia lin ze stali nierdzewnej, w zastosowaniach takich jak pokrycie dachowe i przewody wodne (kanalizacja). Do lutowania używa się stopów wypełniających o niższych temperaturach topnienia. Temperatury te mają zazwyczaj poniżej 450 ° C. Siła łączenia jest na ogół niższa niż złącza przyspawanego.
Choć obecność spoistej folii tlenkowej sprawia, że liny ze stali nierdzewnej są cięższe w lutowaniu niż stal węglowa, to stal nierdzewną można z powodzeniem łączyć poprzez lutowanie, jeśli zastosowano właściwe techniki.
Dokładne czyszczenie powierzchni stali nierdzewnej w obszarze połączenia jest kluczem do pomyślnego lutowania. Olej i smar mogą być usuwane z rozpuszczalnikami, a szczotkowanie druciane (ze szczotkami ze stali nierdzewnej) lub ścieranie szmatką może być użyte do wyeliminowania innych form skażenia, pozostawiając jasną, metaliczną powierzchnię. Nieznacznie szorstkie wykończenie z materiału ściernego jest dopuszczalne i poprawia przyleganie lutnika. Zaleca się przeprowadzenie operacji lutowania natychmiast po czyszczeniu. Jeśli nie jest to możliwe, części mogą być „konserwowane” (powlekane wstępnie) lutownicą w celu ich zabezpieczenia.
Płyny na bazie kwasu fosforowego są zasadniczo odpowiednie i mają tę zaletę, że są nieszkodliwe, jeśli resztki pozostają po zakończeniu procesu łączenia. Kwas chlorowodorowy jest czasami dodawany do topnika opartego na kwasie fosforowym. Należy jednak unikać topników opartych na kwasie chlorowodorowym, ponieważ korozja może powodować słabo oczyszczone złącza, podczas serwisowania, po lutowaniu.
Do lutowania lin ze stali nierdzewnych mogą być stosowane konwencjonalne lutownice cynowo-ołowiane. Zaleca się, aby zawartość cynku wynosiła ponad 50%, aby uzyskać dobrą wytrzymałość wiązania i zminimalizować ryzyko korozji galwanicznej do lutowanego połączenia podczas pracy. Stopy lutownicze wysokiej jakości dobrze dopasowują się także do koloru stali nierdzewnych i nie zaciemniają znacząco w eksploatacji.
Liny nierdzewne są często stosowane, ponieważ oferują większą wytrzymałość niż lutownice cynowo-ołowiowe, w połączeniu z dużą plastycznością. Ich odporność na korozję jest również lepsza.
Usuwanie wszelkich śladów pozostałości strumieniowych natychmiast po lutowaniu jest niezbędne, aby uniknąć przebarwień i zapobiegać korozji związanej z eksploatacją. Odpowiednia jest gorąca woda, być może z dodatkiem łagodnego detergentu. Zaleca się stosowanie strumienia wody i pędzla z włókna niemetalicznego, aby przyspieszyć proces.
ciekawy artykuł 😀